Miecz trafił do konserwacji w celu przywrócenia jego wartości ekspozycyjnych. Pozyskany został do zbiorów Działu Archeologii od osoby prywatnej w 2002 roku. Jest to znalezisko luźne, po konserwacji i wieloletnim magazynowaniu, pochodzące z okolic Przewalanki, z terenu Puszczy Knyszyńskiej. Wykonany jest z żelaza, kuty, z nitem w łączeniu jelca i głowni.
Jak już wspomniano, zabytek nosi ślady dawnych konserwacji, z warstwami taniny i produktu zabezpieczającego (prawdopodobnie Paraloidu). Złamane ostrze zostało wówczas wzmocnione za pomocą dwóch stalowych/cynkowanych blaszek, grubej nici konopnej lub lnianej i barwionego na czarno wosku (fot.3,4,5). Blaszki wzmacniające zostały przyklejone do głowni klejem typu butapren (fot.7). Stan obiektu określono jako dostateczny, z widocznymi pojedynczymi śladami korozji (fot.1,2,6).
Przebieg prac konserwatorskich:
1.Wykonano dokumentacje opisową i fotograficzną (fot.1,2) przed konserwacją.
2.Wstępnie mechanicznie oczyszczono z produktów korozji (fot.3).
3.Wykonano demontaż starego wzmocnienia (fot.3,4,5).
4.Obiekt ponownie doczyszczono mechanicznie (fot.8).
5.Ustabilizowano produkty korozji taniną.
6.Wykonano wzmocnienie osłabionej części ostrza włókniną i Paraloidem B72 w toluenie z zendrą (fot.9) oraz Aralditem z zendrą (fot.10).
7.Obiekt zabezpieczono Paraloidem B72 w toluenie.
8.Przy wykonaniu wzmocnienie osłabionej części ostrza zauważono drobne pojedyncze ogniska korozji (fot.11,12).
9.Dokonano punktowego oczyszczania laserem (532 Nm) ognisk korozji (fot.13,14).
10.Ponownie produkty korozji ustabilizowano taniną, a po wygrzaniu zabezpieczono Paraloidem B72 w toluenie (ok.7%)
11.Po zakończeniu konserwacji wykonano dokumentację opisową i fotograficzną (fot.15)
K.B.